25 sep Gili Air, Lombok

Vandaag sta ik al vroeg op, tas inpakken en met een transfer naar de haven. Mijn hotel heeft helemaal een ontbijtpakketje voor me gemaakt om mee te nemen. Ik ben 5 dagen in Ubud geweest en heb nog lang niet alles gezien van Bali, dus ik denk dat ik na mijn uitstapje naar Gili air hier nog terug ga komen. Onderweg naar de haven van Padang bay begint het weer keihard te regen en er ontstaan hele rivieren op de weg, het is dus maar weer een goede timing van me om nu weg te gaan. In de haven is het even geen pretje, ik zweet me rot in mijn poncho, het is druk en opgepropt onder het afdak en de andere toeristen steken gewoon naast me een peuk op, bah. Na een uur wachten mag ik ook eindelijk naar mijn boot. Best wel zenuwachtig vanwege dat ongeluk hier laatst met een fastboat, maar mijn boot ziet er netjes en stabiel uit. Ik val in slaap en na 1,5 uur sjezen over het water zijn we al in Lombok en 10 mijn later op Gili Air. Zon, strand, geen auto’s en een relaxte sfeer. Ik loop de 1 km naar mijn hotel ipv het vervoer met paard en weagen te nemen. Ik krijg een zeer vriendelijk ontvangst, een welkomstdrankje dat smaakt naar een raketijsje en een vrij luxe bungalow met airco. Heerlijk. Ik trek meteen mijn bikini aan een neem een duik in zee, althans dat dacht ik.. eerst moet ik me nog even over een vrij lang stuk rotsachtige bodem heen werken de ruwe zee in, beetje jammer. Maar algauw maakt het onderwater leven dat weer goed, ik zie veel vissen en ook hele grote. Het is wel flink werken gezien de stroming en de golven maar ik ben nou eenmaal gek op snorkelen. En dan ineens zie ik een zeeschildpad! Ze zwemt vlakbij mij en ik kan haar zelfs aanraken, ik laat me een stukje met haar meetrekken maar ze duwt me weg met haar vin. Verder laat ze alles toe en ik zie hoe ze in het koraal zoekt naar eten en naar de oppervlakte gaat voor lucht. Wat een prachtig beest! Een zeeschildpad in het water zien was voor mij de de voornaamste reden om naar Gili Air te gaan, en dan nu zo snel al een droom die uitkomt! Ik ga terug aan land en vertel enthousiast mijn verhaal aan de receptie, ik bofde maar volgens hem, hierzo voor de kust zie je ze eigenlijk nooit en moet je vaak al verder weg gaan met een bootje. Wauw, mijn dag kan niet meer stuk. Met zonsondergang een rondje eiland gelopen, werkelijk waar prachtig hier. Wel was het rondje toch iets verder dan ik dacht dus halverwege een lekkere homemade lemonade with mint en empanadas op het strand. kaarslicht, muziekje, niemand om mee te knuffelen. Nu mis ik mijn moppie.. Over 3 dagen 5 jaar samen en dan toch niet samen zijn, is niet leuk… :(