13 sep Jakarta - 14 sep yogyakarta, Java

14 september 2016 - Jogjakarta, Indonesië

Maandagavond 12 september vertrok ik dan, backpack op mijn rug en gaan. Yvonne bracht me naar schiphol, ik was best een beetje zenuwachtig. Na een lange vlucht van 16 uur, waarbij ik gelukkig wel wat had kunnen slapen en met een tussenstop in Kuala lumpur, uiteindelijk aangekomen in Jakarta. Mijn eerste 2 miljoen gepind en door naar het hotel. Niets gekker dan zomaar aankomen in een onbekend land zonder wouter. Wat een drukte in deze stad en ze rijden hier links… De volgende ochtend alweer vroeg op om met het vliegtuig naar Yogyakarta te gaan, goedkoper en veel sneller dan de trein dus waarom niet? Midden Java, yogya.. het is pas 12.00 uur, zal ik door naar mijn verblijf bij de Borobudur 1.5 uur hiervandaan of nog even van deze tijd gebruik maken en de Prambanan tempel bezoeken, een kleine 15 min hiervandaan? Ik besluit voor dat laatste te gaan en drop mijn backpack bij een luggagestore en pak de bus, 1A, naar Prambanan. In de bus met de locals en giechelende schoolmeisjes. Na 40 min in de bus nog steeds geen Prambanan gezien, een local knoopt in zijn gebrekkige engels een praatje met mij aan en ik vraag hem naar mijn bestemming “yess bus to Prambanan”… na ruim een uur zie ik het vliegveld weer verschijnen, neejj zucht. Toen alsnog met deze bus in ronde 2 na 1.5 uur aangekomen bij de tempel.. pfff. Wat een hitte, ik steek een drukke weg over een laat de vele becaks en ojeks achter mij, ik kan wel lopen. Zo de tempel in met mijn ov chipkaart aka studentenkaart (krtinggg : D ) Toen met Tri, een Nederlandstalige gids de tempel bezocht. Dit hindoeïstische tempelcomplex is 1200 jaar oud en regelmatig volledig ingestort door vulkaanuitbarstingen. Ik huur een fietsen bewonder de rest van dit heiligdom, regelmatig willen ze wel met mij op de foto hihi. Inmiddels is het alweer 16.00 uur dus tijd om te gaan. Terug bij het vliegveld kies ik uit de vele taxichauffeurs voor degene met de minste tanden, en wat blijkt; hij rijdt de vetste bak. Een grote zwarte wagen met leren bekleding rijdt voor, ik stap in; jahoor achter het stuur. Haha oja ze rijden hier links. Onderweg naar mijn guesthouse kon ik maar betermijn ogen sluiten , wat een verschrikkelijk rijgedrag, wie het hardste rijdt krijgt meestal voorrang is volgensmij de regel, gekkenhuis en dan ook nog die zwermen scooters om ons heen. 1.5 uur later en met klamme handjes kwam ik aan bij mijn guesthouse, een majestueuze poort met een draak door, dat stond Sonny mij al op te wachten. Wat een oase hier, het is al donker maar ik hoor de stromende rivier en de krekels om mij heen. Prachtig. Ik krijg een hutje op het terrein met een gedeelde buitenbadkamer, dat wordt lachen… Ik dineer samen met Tom en Asli uit Nederland; vis, rijst en soep. Sonny verteld ons over het geloof in de reïncarnatie en de zoektocht naar mijn innerlijke dier (bij mij kat voor eigen willetje, adelaar voor vrijheid en Leeuw voor zorgzaamheid en goed weten wat ik wil). Het is bijna volle maan en ik geniet..

Foto’s

5 Reacties

  1. Kelly:
    15 september 2016
    Wat leuk om te lezen Leonie! En al zoveel beleefd! Geniet er lekker van!
  2. Seva:
    15 september 2016
    Erg leuk Leonie, geniet er lekker van
  3. Ria/mam:
    15 september 2016
    Wat spannend en leuke ervaring zo Leonie xx
  4. Marja:
    16 september 2016
    Wat beschrijf je dit mooi zeg!
  5. Andy:
    16 september 2016
    Mooi verhaal leonie! Grappig, onze gids destijds (2011) bij de prambanan heette ook Tri. Maar die sprak alleen Engels.☺️