11-03-2018 Jaipur, India

Onze laatste dag in het Ranthambore National Park is aangebroken en ik vraag aan mr. Abdul of we nog voordat we vertrekken even naar het fort temidden van de zones in het park kunnen rijden. We vertrekken op tijd, de zon is net op en onderweg maken we nog grappen dat je in theorie hier ook een tijger tegen zou kunnen komen.. Onderweg zien we veel langur apen, die onze auto nieuwsgierig omsingelen. Bij het fort klimmen we op de oude geelstenen treden omhoog en genieten van het wijdse uitzicht over het meer beneden ons. Aan de kant zien we de krokodillen liggen en we zien in de verte de jeeps die door dit deel van park toeren op zoek naar tijgers. We rijden nog maar net terug via dezelfde weg wanneer er plotseling op nog geen 20 meter voor onze auto een tijger vanaf een muurtje de weg op springt en aan de andere kant weer in de struiken verdwijnt. "A TIGER!" mr. Abdul rijdt tergend langzaam (letterlijk want ik zeg hurry hurry en hij zegt shhh shhh) naar de bewustte plek. We mogen niet uitstappen van hem maar als iemand op een brommertje ons tegemoet komt rijden hou ik het niet langer en stap ik ook uit.. maar het is te laat en de tijger is verdwenen. Mr. Abdul is not happy, als een Indiër wordt opgegeten door een tijger is dat geen probleem, maar een toerist... we moeten weer gaan zitten. Mr. Abdul verteld enthousiast aan alle mensen die we onderweg (lopend!!) tegenkomen dat wij hier gewoon even een tijger hebben gezien. Dit was voor ons eigenlijk nog spectaculairder en spannender dan de dag ervoor. We are so lucky!
We reizen door naar Jaipur, de roze stad, alhoewel het volgens Wouter beter de roestbruine stad had kunnen heten. Na menig hotel te hebben gezien (mr. Abdul heeft zo zijn connecties en wij onze bedenkingen) checken we in bij een rustig gelegen hotel die -waarschijnlijk vanwege alle apen en een koekjesfabriek op hetzelfde erf- bij mij de doorslag geeft.
We slapen lekker uit en verkennen op ons gemak Jaipurs bezienswaardigheden, het suffe astronomische museum; jantar mahar, het stadspaleis met de prachtige deuren en Hawa Mahal: Palace of the winds. Dit is een wereldberoemd smal bouwwerk met talloze raampjes waar vroeger de harem van de maharadja ongezien naar de processies in de straat kon gluren.
Op straat is het druk, een kakafonie van getoeter, riksja's, scooters, we zien een olifant zich een weg banen in de hitte tussen het verkeer door, de kamelen trekken karren voort en ook hier proberen de koeien, geiten, honden en wijzelf ons weer staande te houden tussen dit alles.
We vluchten naar het hotel en genieten samen met mr. Abdul van marsala thee met kokoskoekjes uit de fabriek . Het is wel weer even mooi geweest voor vandaag.