17 sep labuan bajo - cunca wulang waterval

De volgende ochtend in mijn hotel een simpel ontbijt op het strand genuttigd. Genieten zo. Vandaag als plan om naar het centrum te gaan en eens te gaan informeren voor een boottrip. Ik kon mooi met Eddie en Ingrid uit België mee rijden, en vroeg de Taxichauffeur “Funny” mij te droppen op de vismarkt. Daar liep ik dan tussen de locals, wat een lucht die vis zeg! Heel veel gedroogd en nog weinig vers, dat is meestal ‘s avonds, maar wel leuk om te zien. Na wat rondvragen voor de trip (prijzen lagen allemaal zo rond de miljoen rp/ 50 euro), kwam ik erachter dat het nog best lastig was want er waren weinig toeristen en voor 1 persoon varen ze niet uit. Uiteindelijk toch een bureau gevonden en geboekt, 80.000 rp voor 2 dagen/1 nacht op de boot, spannend! Tijdens mijn zoektocht had ik ook nog twee Nederlanders gespot, waaraan ik voorstelde om samen naar de waterval te gaan. David en Jeska vonden dit een leuk plan en om 11.00 uur vertrokken we met “Funny” richting Cunca wulang waterval. Een zeer haarspeld bochtige weg de berg in, langs kleine rijstvelden en dorpjes. Funny verteld ondertussen graag over de mensen en de bomen. Terwijl we hoger kwamen werd het uitzicht ook steeds mooier en David steeds misselijker.. langs de weg maar wat banaantjes gekocht. Het laatste stukje was hobbelig en stijl, waarna we na ruim 1.5 uur aankwamen in een dorpje. De eerste bewoner stond al klaar om onze gids te zijn voor de 45 min durende afdaling door het regenwoud naar de waterval zijn naam was Henri en het dorpje was ook ooit in de handen van de Nederlanders incl. een katholiekie kerk. Terwijl we door het dorpje liepen begroette iedereen ons vrolijk en renden de kindertjes achter ons aan. Hierna werd het pad een dun paadje het woud in, misschien had ik toch beter mijn bergschoenen aan kunnen doen? Na heel wat afdalingen en geklauter over boomstronken en rotsen beloond met het geluid van de waterval, verscholen tussen de canyon. Vanaf de rand een sprong van 5 of 10 meter naar beneden het water in. Pfff ik stond te trillen maar ik ging wel, waaahhh! Cooll en vefrissend, gezwommen naar de waterval die evengoed verscholen bleef, tegen de stroming in. Wat is het hier mooi! Na ons kwamen er nog 2 Fransen die met gemak van de 10 meter sprongen, dus David wilde dat ook proberen ondanks het verhaal dat er een paar maanden terug nog 2 Maleisiërs met gids en al waren verdronken.. ik bedankte. Ook bij David ging het niet helemaal vlekkeloos, hij landde verkeerd waardoor zijn schouder even uit de kom schoot, Au! Terug naar het dorp begon het keihard te regenen -tropisch en warm dat dan weer wel- en liepen mijn teva’s alles behalve lekker op de glibberige helling en stenen. Halverwege de klim een kokosnoot gekocht bij een local, mmm. En eenmaal na ruim twee uur toch weer veilig terug gekomen in het zonnige Labuan Bajo. Leuke dag zo!