17-06-2017 San Cristobal, Galapagos, Ecuador

Gister hadden we een boottour geboekt, $110 pp incl lunch, spullen en wetsuit. Half uur voor vertrek vraag ik bij de diveshop of ik alvast de wetsuit kan passen (je kan tenslotte maar beter zeker te zijn). Dus ik sta me daar in dat ding te wurmen en te hijsen -héhé hij zit- komt wouter 5 min later binnen met de vraag aan die beste man of een wetsuit wel nodig is; no, not really… wtf?! Grrr, ik weer uit dat ding en om 11.30 uur gingen we naar los tunnelos. We hadden de mooiste plek voorin de boot en zagen onderweg enorme manta roggen en schildpadden. Eenmaal op de plaats van bestemming aangekomen zagen we meteen een pinguïn en om ons heen vele zeeschildpadden, wow! We konden niet wachten om onze snorkeluitrusting aan te trekken en erin te duiken. Onderwater was het nog mooier, terwijl we snorkelden in een soort gangenstelsel van lavarotsen zagen we de grootste zeeschildpadden die we ooit gezien hadden, rifhaaien van minimaal een meter, een groep pijlstaartroggen en zeepaardjes. Zo gaaf. Toen door naar de 2e plek, hier zagen we meerdere pinguïns op de rotsen die we van heel dichtbij konden benaderen. Voor de 3e plek moesten we nu eerst door de branding met de boot, enorme golven en wachten op het juiste moment, volop gas en de golven voor blijven, spannend! Maar het ging goed en daarna kwamen we in een soort oase van rust, we voeren tussen de lavarotsen door wat een soort doolhof leek gevuld met helderblauw water en vele vissen en zeeschildpadden. Hier gingen we aan land en zagen we bluefoot boobies en vanaf de rotsen het onderwaterleven, paradijselijk. Op de terugweg naar de haven zagen we nog meer Manta’s, nu stopte onze kapitein wel. Sommigen wilden het water wel in maar ivm haaien op dit late tijdstip mocht het niet, brrrr het idee alleen al!

Vandaag om 04.45 uur de wekker, spullen inpakken en met de boot van 06.00 uur in ruim 2 uur varen terug naar Santa Cruz, het was weer een hobbelig ritje maar ik zat lekker achterin met de wind in mijn haren en de zonsopkomst tegemoet. In Santa Cruz wilde we in eerste instantie 1 nacht verblijven, maar we voelden ons eigenlijk nog wel fit dus we besloten hier te ontbijten, wat rond te kijken en om 14.00 uur de volgende boot te pakken naar San Cristobal. Santa Cruz is namelijk niet zo heel boeiend en wel heel stedelijk ipv het Galapagos gevoel. We hadden een heerlijk ontbijt in de haven, met zicht op de vismarkt waar een zeeleeuw de boel nauwlettend volgde, naast een groep pelikanen, fregatvogels en een zeeleguaan. Grappig tafereeltje. We lieten onze backpack achter in het restaurant en gingen eerst naar het Charles Darwin Research center, met een opgezette Lonesome George (de laatste landschildpad van zijn soort, helaas overleden zonder succesvol nalatenschap in 2012), ook hier was een kleine schildpaddenopvang en strandjes met zeeleguanen, maar na Isabela zijn we al behoorlijk verwend. We liepen terug naar de haven en kochten onze boottickets. We hadden nog een uur dus ook nog even naar laguna de las ninfas waar nu helaas geen leven in het water te zien was, maar wel een kleine slang en toen pizza in het centrum. Keurig op tijd terug voor de boot en in 2 uur door naar San Cristobal. We hadden nu allebei de beste plek achterin en ik zocht de zee weer af naar walvissen of orka’s, helaas zonder resultaat. Wel zag ik springende roggen, vliegende vissen en vinnen van het een of ander. De boot zoeft met 600 pk over een ruwe zee, dus tja het is ook niet makkelijk iets te zien.
In San Cristobal aangekomen barst het van de zeeleeuwen, we zoeken een hotel en kunnen uiteindelijk weer een mooie plek regelen in hotel Meconia voor $70 per nacht ipv de gevraagde $140. Nu met zwembad en een ruime kamer met aparte zithoek en barretje, niet verkeerd!
We volgen onze neus en belanden in weer in een lokaal eettentje met kip aan het spit, ieder een krijgt een halve kip en er staan opeens 3 cola’s op tafel, het Spaans blijft lastig, hihi.